مطالب جامع از تاریخچه کاراته

گفته می شود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن «بودید هاراما» می باشد که حدود ۵۲۵ سال قبل از میلاد مسیح می زیسته است. وی که از پیشوایان مذهبی بود، پس از کسب علوم زمان خود، به منظور آموزش تعالیم مذهبی به دیگران، به تنهایی از هند راه افتاد و پس از راهپیمایی چندهزار کیلومتر و با پشت سرگذاشتن موانع طبیعی بسیار، به چین رسید و در ایالت «هونونان» و معبد شائولین اقامت گزید

گفته می شود کاراته دارای قدمتی پنج هزار ساله است و یکی از استادان اولیه و مبتکران این فن «بودید هاراما» می باشد که حدود ۵۲۵ سال قبل از میلاد مسیح می زیسته است. وی که از پیشوایان مذهبی بود، پس از کسب علوم زمان خود، به منظور آموزش تعالیم مذهبی به دیگران، به تنهایی از هند راه افتاد و پس از راهپیمایی چندهزار کیلومتر و با پشت سرگذاشتن موانع طبیعی بسیار، به چین رسید و در ایالت «هونونان» و معبد شائولین اقامت گزید. تعالیم «بودید هاراما» شامل تمرینات شدید انضباطی و انجام اعمال پرهیزگاری بود. وی ۹ سال در کوه ها و غارها به انزوای کامل نشست، ۹ سال ریاضت همراه با تفکر و برای این که شاگردان نیز بتوانند در مقابل ساعت های طولانی تفکر و اندیشه، تاب مقاومت بیاورند و نیز با زورگویانی که تعالیم مذهبی و مردان دینی را سد راه خود می دیدند به مبارزه و مقابله برخیزند، ۱۸ حرکت تمرینی را ابداع کرد که در حقیقت زیر بنای حرکات کاراته امروزی می باشد.

از طرفی، هنگامی که حکومتهای استبدادی درچین، سلسله «کینک»، و سلسله «ساتسوما» در «اوکیناوا»، به منظور جلوگیری از ورزیده شدن مخالفان و نیز تحت کنترل درآوردن مردم، قانون منبع استفاده از شمشیررا به مورد اجرا گذاشتند و به جمع آوری سلاحهای رزمی اقدام نمودند، مردم به سوی آموزش هنر مبارزه با دست خالی روی آوردند که همین امر، موجب شکوفایی هر چه بیشتر «کاراته» شد.

در سال ۱۹۲۱ یکی از استادان برجسته کاراته اوکیناوا، به نام «گیجین فوناکوشی» توانست با قدرت و ظرافت تمام، کاراته را به ژاپن معرفی نماید و برخی دیگراز هنرجویان که تحت تعلیم بزرگترین استادان اوکیناوا قرار گرفته بودند، تکنیکهای سنتی را با یکدگر ترکیب نموده وسبک های متعددی از کاراته را به وجود آوردند. درحال حاضر کاراته شامل صدها سبک می شود که در واقع بازگشت همه آنها به چهار سبک اصلی و مادر، از سبک های کنترلی و یک سبک نیمه کنترلی می باشد.

● سبکهای کنترلی عبارتند از:

▪ شوتوکان

بنیانگذار این سبک، گیجین فوناکوشی(۱۹۵۷ ۱۸۶۸ش) می باشد. شوتوکان یعنی: خانه شوتو، مکتب شوتو لقب فوناکوشی و کان به معنای خانه می باشد.

علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم«شوری ته» در کاراته است.

▪ شیتوریو

بنیانگذار این سبک «مابونی کنوا» (۱۹۵۲ ۱۸۸۹) می باشد. شیتوریو متشکل از دو سیستم «ناهاته» و «شوری ته» در کاراته می باشد. شیتو از نامهای دو استاد بزرگ اوکیناوایی گرفته شده است. به این شکل که «شی» از نام «ایتوسوآنکو» استاد مسلم سیستم «شوری ته» و کلمه تو از«هیگااونا کانریو» بنیان گذار و استاد بزرگ سیستم «ناهاته» برگرفته شده است.

▪ گوجوریو:

این سبک توسط «میاگی چوجون» (۱۹۵۳ ۱۸۸۸) بنیان نهاده شد. گوجوریو یعنی روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته می باشد.

▪ وادوریو

بنیان گذار سبک، «اوتسوکه هیرونوری» (۱۹۸۲ ۱۸۹۲) می باشد، وادوریو یعنی: راه صلح یا روش صلح جویانه

▪ کیوکوشین کای

کیوکوشین کای یک سبک نیمه کنترلی است که توسط «ماسوتاتسو اویاما» (۱۹۹۴ ۱۹۲۳) بنیانگذاری شد.

کیوکوشین کای از عناصر مختلفی که نشأت از تجربیات اویاما و سبک های دیگر است، تشکیل شده است. کیوکوشین کای از سه لغت کیوکو یعنی بالاترین یا نهایت، شین به معنی حقیقت، روح و کای به معنی گروه و انجمن ترکیب شده است. نام دیگر این سبک «اویاماریو» است. تأکید این سبک روی مبارزه واقعی از راه نزدیک است.

کیوکوشین کای یکی از سبک های خشن کاراته است و برای کاستن مقاومت حریف، تکنیک ها به طور متوالی اجرا می شود، این سبک، تاکید زیادی برروی تمرینات تنفسی و حرکاتی که در کاراته دو ممنوع شده است دارد. دوجوی مرکزی این سبک «هومبو» نام دارد و در سال ۱۹۵۵ توسط اویاما در توکیو افتتاح شد.

● درباره ورزش کاراته

▪ محوطه مسابقه: محوطه مسابقه که «تاتامی» خوانده می شود دارای ابعاد ۱۲×۱۲ متر شامل ۸×۸ متر محوطه اصلی و از هر طرف ۲ متر محوطه ایمنی می باشد و باید کاملاً مسطح و به دور از مخاطره باشد.

▪ زمان مسابقه برای آقایان ۳ دقیقه مفید، برای جوانان و بانوان ۲ دقیقه مفید می باشد. در صورت تساوی یک دقیقه وقت اضافی در نظر گرفته می شود.

▪ مسابقه دهنده و مربی او، داوران و قضات باید لباس رسمی به تن داشته باشند. سر داور قبل از مسابقه باید تمام وسایل مسابقه و لوازم ایمنی را بررسی کند.

▪ اصطلاحات و مقررات داوری:

ـ شوبو سانبون هاجیمه: شروع مسابقه

شوبو هاجیمه: شروع مسابقه در وقت اضافه

ـ سوزوکته: ادامه مسابقه (اعلان شروع مسابقه بعد از ایجاد وقفه)

ـ شیرویا آکانوکاچی: داور هنگام اعلام برنده دستش را به طرف ورزشکار باند قرمز یا سفید بالا گرفته این کلمه را ادا می کند.

ـ اتوشی باراکو: ۳۰ ثانیه به پایان مسابقه ماند.

ـ موتو نواچی: ایستادن در مکانهای مقرر

ـ سوزوکته هاجیمه: شروع ادامه مسابقه

ـ توری ماسن: غیرقابل قبول

ـ هی که واکه: مساوی

ـ شوگو: صدا زدن کمک داور

ـ هانتی: مشورت در قضاوت

ـ انچوسن: مرگ نهایی(اولین ضربه در وقت اضافه)

ـ آیوچی: تکنیک امتیازی همزمان

کاراته دارای کمربندهای سفید، زرد، نارنجی، آبی، سبز، بنفش، قهوه ای و مشکی است و درجات کمربند مشکی دان نامیده می شود که از دان یک تا دان ده می باشد.

فنون دست، «ته وازا» و فنون پا «گری وازا» نامیده می شود.

● مسابقات کاراته به دو دسته تقسیم می شود:

۱) فرم یا کاتا: مبارزه با حریف فرضی

۲) کومیته: مبارزه

در مسابقات کاتا، شرکت کنندگان در دوره های اول و دوم ملزم به اجرای یکی از کاتاهای اجباری یا شی تی کاتا بوده و در دورهای بعدی می توانند کاتای اختیاری خود را اجرا نمایند و کاتا از هر منطقه شروع شود در همان نقطه نیز باید خاتمه یابد. در کاتا تمام تکنیک ها باید به طور کامل و صحیح اجرا شود. ضمن اینکه استفاده از کیا یعنی تخلیه هوای درون سینه با صدا و سریع روی تکنیکهای خاصی اجباری است.

مسابقات در کاتا و کومیته به صورت تیمی و انفرادی برگزار می شود. مسابقات تیمی کاتا به صورت ۳ نفره مسابقات تیمی کومیته به صورت پنج نفره با دو نفر ذخیره انجام می گیرد

.